„Ci, którzy chodzą z Bogiem, zawsze docierają do celu”.
Henry Ford
W dniu 10 marca 2022 roku został na szkolnej scenie wystawiony montaż poetycko – muzyczny pn. „Wolność jest w nas”. Poezją, muzyką oraz tańcem młodzież złożyła hołd niepokornym kapłanom, którzy walczyli z sowietyzacją Polski w latach 1944-1963. Uczniowie poznali tragiczne losy wielu charyzmatycznych kapłanów obrządku rzymskokatolickiego, którzy byli dyskryminowani przez władze totalitarne PRL-u. W tym gronie znaleźli się: internowany w Komańczy kardynał Stefan Wyszyński, zwany Prymasem Tysiąclecia, biskup Antoni Baraniak, więziony przez trzy lata i poddawany brutalnym torturom, ks. Stefan Niedzielak, powstaniec warszawski, ukrywający się przed aresztowaniami ze strony SB, ks. Stanisław Domański, kapłan diecezji sandomierskiej, zamordowany przez funkcjonariuszy UB, ks. Władysław Gurgacz, kapelan Polskiej Podziemnej Armii Niepodległościowej, rozstrzelany w więzieniu przy ulicy Montelupich w Krakowie, błogosławiony ks. Władysław Findysz, aresztowany i skazany w pokazowym procesie za to, że nie godził się na okupację sowiecką w Polsce.
Uroczysta akademia „Wolność jest w nas” miała na celu upamiętnienie Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. W nastrój zadumy i refleksji społeczność uczniów i nauczycieli wprowadziło brawurowe wykonanie pieśni „Wolność – Te Deum” przez Julię Deptuch oraz towarzyszące jej Maję Penar, Julię Szepieniec, Annę Ziajkę i Maję Lorenc. Równie mocny przekaz płynął z utworu „Ojczyzno ma”, którego nienaganna interpretacja oczarowała audytorium. Partie wokalne zwieńczyło dopracowane do perfekcji wykonanie kultowej pieśni „Modlitwa o wschodzie słońca” przez Zuzannę Kasperkowicz. Zasłużone brawa zebrała młoda artystka za piękne wykonanie requiem na skrzypcach, będące apoteozą wierności i heroizmu. Słowa uznania należy skierować w stronę Mai Kustry, która wykazała się niezwykłym kunsztem, prezentując się na scenie jako tancerka. Ciekawą formą choreograficzną opowiedziała o tragicznych losach niezłomnych kapłanów. Mocno i dobitnie wybrzmiały ze sceny słowa poety Zbigniewa Herberta. Jego wiersz „Przesłanie pana Cogito” w interpretacji Julii Szepieniec odebraliśmy w tym szczególnym dniu, w czasie wojny rosyjsko – ukraińskiej, jako wezwanie do bezinteresownego heroizmu, za który nie oczekuje się chwały ani nagrody. Funkcję konferansjerów pełnili: Karina Zubek i Gracjan Tworek, którzy z właściwą sobie ekspresją przybliżyli rolę Kościoła w czasach komunizmu, zwracając uwagę na to, że to właśnie charyzmatyczni i nieugięci kapłani jako przewodnicy wspólnot parafialnych dawali dobry przykład oporu sowietyzacji Polski.
Uroczystość przygotowali: Panie Anna Bałuka i Jolanta Pietruszka oraz Pan Waldemar Kilar. Za dekorację sceny odpowiedzialna była Pani Aneta Skóra, natomiast za oprawę muzyczną Pan Bogusław Malinowski.