„Ojczyzna – to ziemia i groby. Narody – tracąc pamięć – tracą życie”.
Cyprian Kamil Norwid
W dniu 3 listopada 2021 roku piątoklasiści pod opieką wychowawców Pani Agnieszki Kindlik oraz Pana Waldemara Kilara, a także Pani Joanny Boczar udali się na cmentarz komunalny w Rymanowie, założony pod koniec XVIII wieku. Na największej czynnej nekropolii w okolicy, zapalając znicze i składając wiązanki kwiatów, oddali hołd Patronce szkoły – hrabinie Annie z Działyńskich Potockiej (1846-1926) oraz zmarłym nauczycielom i wychowawcom, którzy przez lata swej sumiennej i rzetelnej pracy zawodowej krzewili wiedzę, przyczyniając się do podniesienia poziomu wykształcenia wielu pokoleń młodych mieszkańców z Posady Górnej i Rymanowa-Zdroju.
W ramach przygotowań uczniowie obejrzeli prezentację multimedialną pn. „Ja minę, ty miniesz, on minie”, poświęconą pamięci zmarłych pedagogów i katechetów, którzy pracowali w Posadzie Górnej. Poznali sylwetki nauczycieli, którzy uczyli ich rodziców i dziadków. Z zainteresowaniem obejrzeli dziesiątki archiwalnych zdjęć, wysłuchali anegdot i ciekawych opowieści o ludziach, którzy już odeszli. Korzystając z zasobów internetowych, ustalili także lokalizację grobów zmarłych pedagogów. Zbiorcze zestawienie prezentujemy poniżej:
Lp. |
Imię i nazwisko zmarłego |
Lokalizacja grobu |
||
Kwatera |
Nr rzędu |
Nr grobu |
||
1. |
Jadwiga Królicka-Zielińska (1912-1983) |
H |
8 |
178 |
2. |
Michał Królicki (1903-1992) |
C |
1 |
3 |
3. |
Stanisław Penar (1930-1992) |
F |
9 |
138 |
4. |
Florian Lalek (1927-1996) |
B |
10 |
239a |
5. |
Stanisława Lalek (1926-2013) |
B |
10 |
239a |
6. |
Augustyn Walczak (1957-2001) |
I |
14 |
344 |
7. |
Helena Myszkal (1940-2005) |
N |
16 |
56 |
8. |
Helena Iwanowska (1936-2006) |
C |
12 |
243 |
9. |
Edward Piotrowski (1947-2010) |
H |
13 |
365 |
10. |
Bernadetta Czado (1957-2010) |
B |
8 |
179 |
11. |
Jan Gliściak (1938-2017) |
M |
1 |
231/3 |
12. |
Maria Lorenc (1932-2019) |
J |
1 |
7 |
Przechodząc przez bramę cmentarną, przekroczyliśmy granicę pomiędzy światem żywych a światem umarłych. Nasza obecność nad grobami nauczycieli była widomym znakiem pamięci o nich. W nastroju ciszy, spokoju i modlitwy uczciliśmy pamięć zmarłych – ucząc się szacunku do szczególnego miejsca, jakim jest nekropolia. Jako szkolna społeczność pielęgnujemy w ten sposób tradycję, oddając hołd i zachowując we wspomnieniach tych, których z nami już nie ma. Był to czas zadumy i refleksji nad przemijaniem.