W dniu 14 maja br. uczniowie klasy czwartej oraz klas piątych udali się na krajoznawczą wycieczkę po wschodniej części Podkarpacia. Pierwszym etapem podróży był Zamek w Krasiczynie. Jest to jeden z najpiękniejszych skarbów architektury renesansowo - manierystycznej w Polsce, należy również do najpiękniejszych zamków w Europie. Został zbudowany na przełomie XVI i XVII wieku przez Stanisława Krasickiego i jego syna Marcina. Z dziedzińca zamkowego, okolonego arkadowymi podcieniami, mogliśmy podziwiać niezwykle rzadko spotykane przepiękne sgraffitowe dekoracje przedstawiające sceny biblijne, medaliony z popiersiami cesarzy, wizerunki polskich królów oraz sceny myśliwskie. Kolejnym etapen naszej eskapady było Arboretum w Bolestraszycach. Obiekt położony jest 7 km na północny-wschód od Przemyśla, należy do cennych zabytków przyrody i kultury Małopolski. W Bolestraszycach jednoczą się historia i czas współczesny.
Historyczne założenie obejmuje park i dwór, w którym w połowie XIX w. mieszkał i tworzył znakomity malarz Piotr Michałowski. Arboretum obejmuje także dziewiętnastowieczny fort dawnej Twierdzy Przemyśl. Wiekowe drzewa, pozostałe z dawnych ogrodów zamkowych, stanowią malowniczy akcent wśród nowych nasadzeń, na które składają się gatunki obcego pochodzenia i rodzime drzewa, krzewy oraz rzadkie, zagrożone, ginące i chronione gatunki roślin. Arboretum nawiązuje do starych tradycji małopolskich ogrodów, w szczególności do: Sieniawy Izabeli Czartoryskiej, Zarzecza Magdaleny Morskiej - Dzieduszyckiej, Dubiecka Krasickich, Miżyńca Lubomirskich i Medyki Pawlikowskich. Ostatnim punktem programu w naszej krajoznawczej eskapadzie było zwiedzanie najlepiej zachowanych fortów wchodzących w skład fortyfikcji Przemyśla. Zaczęliśmy od Fortu VIII Łętownia, wybudowanego w latach 1881 - 1882. Był to fort główny, artyleryjski, jednowałowy, ześrodkowany. Załogę fortu stanowiło 5 oficerów i 200 żołnierzy. Znajduje się on około 5 km. od Przemyśla w północnym rejonie wsi Kuńkowce. Jest on z pewnością jednym z lepiej zachowanych fortów Twierdzy Przemyśl. Następnie zwiedziliśmy fort I Siedliska. Fortyfikacja nazwana została imieniem Gen. Salisa Saglio, szwajcara w służbie Austro-Węgier, który w latach 1871 - 1875 był Dyrektorem Budowy Umocnień Fortyfikacyjnych Twierdzy oraz jej konstruktorem. Dowództwu fortu podlegało: 7 fortów pomocniczych - Łysiczka, Byków, Pleszowice, Maruszka, Popowice, Dziewięczyce, Cyków oraz 10 działobitni. Był on głównym punktem oporu tak zwanego VI - wschodniego odcinka obrony i z fortami pomocniczymi tworzył tzw. Siedliska Grupę Warowną. To z tego właśnie kierunku przyszło główne uderzenie wojsk rosyjskich zwłaszcza, że w pobliżu fortu przebiegała droga łącząca Przemyśl z z Lwowem. Uzbrojenie fortu stanowiło: 6 armat kalibru 150 mm wz.61, 12 armat 150 mm wz.59, 4 moździerze kalibru 240 mm a załogę stanowiło według różnych źródeł od 400 do 520 żołnierzy i 8 do 15 oficerów. Żołnierze i oficerowie przebywający w forcie korzystali z bardzo rozbudowanego zaplecza technicznego i sanitarnego. Fort zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz był oświetlony, zaś pomieszczenia w których zakwaterowani byli żołnierze ogrzewane były piecami węglowymi. Następnie skierowaliśmy sie na ZNIESIENIE - widokowe wzgórze ( 352 m n.p.m.), drugie pod względem wysokości w Przemyślu. Na jego szczycie znajduje się Fort XVI "Zniesienie" - fort główny należący do pierścienia wewnętrznego (noyon) Twierdzy Przemyśl. W jego bezpośrednim sąsiedztwie: Krzyż Zawierzenia, charakterystyczny dla panoramy miasta przekaźnik telewizyjny, pozostałości jednej z bram linii noyon oraz górna stacja wyciągu narciarskiego. Zmęczeni ale i szczęsliwi, że tak wiele udało nam się zobaczyć i dowiedzieć o tej części naszej Ojczyzny, wyruszyliśmy w drogę powrotną.
