„Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci – zapomną”.
Halina Poświatowska
W dniu 4 listopada 2013 roku w kościele parafialnym w Rymanowie Zdroju, po mszy świętej koncelebrowanej przez księdza biskupa Stanisława Jamrozka w intencji zmarłych nauczycieli i katechetów ze szkoły w Posadzie Górnej, odbyły się zaduszki pn. „Ja minę, ty miniesz, on minie” w wykonaniu uczniów z naszej szkoły. Bohaterami tego wieczoru byli zmarli pedagodzy, którzy przez wiele lat nie szczędzili sił i trudu, nauczając i wychowując pokolenia młodych ludzi z Posady Górnej i Rymanowa Zdroju. Przekazywali oni dar najcenniejszy: wykształcenie.
W homilii ksiądz biskup wspomniał tych nieżyjących pedagogów, których poznał podczas swej pracy duszpasterskiej w parafii i pedagogicznej w szkole. Podkreślał ich dokonania, mówił o ich marzeniach, planach, dylematach moralnych. Byli po prostu zwyczajnymi i skromnymi ludźmi, ale o wielkim sercu. Mieli odwagę marzyć i ciągle na nowo podejmować trud zmagania się z życiem, które nie zawsze rozpieszczało.
Podczas poetyckiego wieczoru konferansjerzy: Karolina Rajnik i Łukasz Rajchel przedstawili zasługi nieżyjących już nauczycieli i katechetów, których działalność dydaktyczna i wychowawcza była wysoko oceniana przez środowisko lokalne. Wielokrotnie angażowali się, pracując społecznie, realizowali rozmaite artystyczne i naukowe przedsięwzięcia, dbając o wszechstronny rozwój swych wychowanków. Byli to m.in.: Jadwiga Królicka – Zielińska, Michał Królicki, Stanisław Penar, Florian Lalek, Augustyn Walczak, Helena Myszkal, Helena Iwanowska, Edward Piotrowski, Bernadetta Czado, Stanisława Lalek, ks. Franciszek Penar.
Wiele emocji i nieskrywanych wzruszeń wywołały wśród publiczności licznie przybyłej na uroczystość interpretacje utworów poetyckich. Z uczuciem wygłosił wiersz Haliny Poświatowskiej „Żyje się tylko chwilę” Jakub Nowak, Kamila Małek recytowała „Piosenkę o końcu świata” Czesława Miłosza, Karol Jurasz bardzo sugestywnie oddał emocje podmiotu lirycznego z wiersza Wiktora Woroszylskiego „Ostatni raz”. W zachwyt wprawiła wszystkich Maria Różowicz dzięki sile ekspresji utworu księdza Jana Twardowskiego „Spieszmy się kochać ludzi”. Z poetyckim słowem doskonale harmonizowały partie śpiewane. Paulina Krupa wykonała nostalgiczne pieśni, poruszające problem przemijania. Umiejętnie oddała nastrój chwili, śpiewając „Piosenkę dla ptaka” z repertuaru Beaty Rybotyckiej, „Życie nie stawia pytań” Edyty Geppert oraz „Zanim będziesz u brzegu” Hanny Banaszak. Natomiast Oliwia Staroń oczarowała wszystkich „Wyspą” Ryszarda Rynkowskiego, „Zegarmistrzem światła” Tadeusza Woźniaka i pieśnią „Czas płynie i zabija rany” SDM.
W nostalgiczny nastrój wprowadziła zebranych prezentacja multimedialna autorstwa Tomasza Pelczara, z pietyzmem przygotowana pod opieką Pani dyrektor Agnieszki Szul, pokazująca sceny z życia zawodowego i prywatnego nieżyjących pedagogów. Zdjęcia korespondowały z sentencjami o życiu i przemijaniu wybitnych pisarzy i myślicieli. Dostarczyły wielu intelektualnych przeżyć i autentycznych wzruszeń każdemu z obecnych uczestników zaduszek.
Zaduszki zakończyły się wykonaniem pamiątkowego zdjęcia młodych artystów z księdzem biskupem. Wykonawcy zasłużenie zostali nagrodzeni burzą braw. Program został przygotowany przez Panów: Waldemara Kilara, Bogusława Malinowskiego oraz ks. Grzegorza Kowalczyka.
