• Nasza szkoła

    Już od ponad stu lat istnienia szkoły pedagogom i uczniom towarzyszy myśl Owidiusza: „Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo” („Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym padaniem”). Jedynie ciężka praca jest receptą na sukces.

  • Wyjątkowe wycieczki

    Zwiedzamy nie tylko najbliższy nam Beskid Niski, ale również bywamy w Bieszczadach, Pieninach i Tatrach. Podziwiamy architekturę Krakowa, Wrocławia, Warszawy… Kształtujemy swe gusta estetyczne, słuchając koncertów w filharmonii, oglądając spektakle w teatrze i projekcje filmowe w kinie.

  • Chór Kantata

    Od 2005 roku działa chór Kantata, który swoimi występami uświetnia uroczystości szkolne i środowiskowe, wzbudzając podziw i aplauz widowni. Przynosi niewątpliwie chlubę naszej szkole.

  • Odkrywamy talenty

    W każdym uczniu, już od najmłodszych lat, odkrywamy i pielęgnujemy uzdolnienia artystyczne, matematyczne, sportowe i inne. Świadectwem naszej pracy są liczne sukcesy w konkursach, olimpiadach, festiwalach i zawodach sportowych.

  • Sukcesy sportowe

    Jesteśmy w czołówce najbardziej usportowionych szkół województwa podkarpackiego. Osiągamy znaczące sukcesy w różnych dyscyplinach: piłce ręcznej, koszykówce, biegach przełajowych…

  • Wysoki poziom nauczania

    Rzetelna i systematyczna praca pedagogów gwarantuje harmonijny i wszechstronny rozwój uczniów oraz otwiera im drzwi do najlepszych szkół ponadpodstawowych w regionie.

Bal gimnazjalny

„Ta chwila czarowna głębią nocy, szaleństwem fioletu, srebra bladym świtem niech zawsze trwa...”

John Feeling Bekannte

W dniu 29 stycznia 2015 roku zorganizowano dla uczniów klas trzecich Gimnazjum w Posadzie Górnej bal. Wśród zaproszonych gości znaleźli się: ksiądz proboszcz Marek Zajdel, Pan dyrektor Piotr Cisek, Pani dyrektor Agnieszka Szul, nauczyciele z wychowawcami klas IIIa i IIIb – Panią Beatą Kilar i Panem Waldemarem Kilarem na czele oraz rodzice.
Uroczystość, prowadzona przez konferansjerów: Weronikę Niemczyk i Łukasza Rajchla, rozpoczęła się od montażu poetycko – muzycznego pt. „Czas omija miejsca, które wspominamy”. Uczniowie słowami poezji podziękowali rodzicom za trud wychowania, wyrazili swą wdzięczność nauczycielom za naukę, pokazywanie, czym jest dobro, prawda i piękno w świecie.

Chwilą niezwykle wzruszającą było wirtuozerskie wykonanie przez Karolinę Rajnik piosenki „Do kołyski” z repertuaru zespołu Dżem, dedykowanej rodzicom. Utwór w założeniu pełnił funkcję życiowego drogowskazu, jak żyć i postępować. Niemało emocji wywołała dedykacja piosenki „Diamonds” Rihanny w interpretacji Aleksandry Dubis. W taki sposób trzecioklasiści chcieli podziękować wychowawcom i nauczycielom za to, że zaszczepili w nich ziarno poznawania świata i pogłębiania wiedzy. Bez wątpienia rangę spotkania podniósł występ saksofonistki Aleksandry Śliwki, która zagrała utwór „Waltz for a Wallaby”. Punktem kulminacyjnym spotkania okazał się odtańczony polonez przez bohaterów wieczoru do muzyki Wojciecha Kilara. Choreografię ułożyły: Aleksandra Markiewicz i Klaudia Zięba. Zebrał on zasłużone brawa od widzów. Wszyscy uczestnicy ubrani w piękne, wizytowe stroje wyglądali elegancko, wręcz olśniewająco. W dalszej części spotkania głos zabrał Pan dyrektor Piotr Cisek, który nie krył podziwu dla talentów i umiejętności scenicznych uczniów. Wyraził przekonanie, że bal gimnazjalny będzie wspaniałym preludium do ostatnich przygotowań do egzaminów gimnazjalnych, których wyniki dadzą przepustkę do wymarzonych szkół. Zaapelował do trzecioklasistów, by skupili się na ciężkiej i wytężonej pracy. Podziękował także rodzicom i wychowawcom za przygotowanie uroczystości. Kończąc swe przemówienie, zacytował myśl Jana Kochanowskiego: „Miło szaleć, kiedy czas po temu”. Życzył wszystkim uczestnikom wspaniałej zabawy.
Z okazjonalnym przemówieniem wystąpiła Pani Beata Markiewicz z ramienia Rady Rodziców. Podziękowała uczniom za wspaniały występ. Podkreśliła, że myśl przewodnia „Czas omija miejsca, które wspominamy” uzmysłowiła wszystkim zgromadzonym, że życie składa się z chwil, że nic dwa razy się nie zdarza, że tylko wspomnienia mogą przeciwstawić się upływającemu czasowi. Zapewniała, że wieczór zapadnie wszystkim głęboko w pamięci. Podziękowała dyrekcji za budowanie klimatu sprzyjającego pracy twórczej. Wyraziła swą wdzięczność nauczycielom za to, że potrafili odkryć w dzieciach talenty z rozmaitych dziedzin i szlifować je. W swej wypowiedzi podkreśliła również to, że nauczyciele i wychowawcy kształtowali charaktery młodych ludzi, pokazywali, co dobre, wartościowe i godne uwagi. Dlatego zadedykowała trzecioklasistom fragment poezji:
„Żyć to nie znaczy iść przez róże,
Przyjmować hołdy, zbierać oklaski.
Żyć to znaczy przetrwać wszystkie świata burze
I zdążać tam, gdzie świecą ideałów blaski”.
Po części oficjalnej nadszedł czas upragnionej zabawy. Uczniowie przy muzyce bawili się doskonale do późnego wieczoru. Rodzice przygotowali smaczne przekąski. To był naprawdę wspaniały i wyjątkowy bal. Dziękujemy!