loading...
Patron szkoły
Hymn szkoły
Kadra pedagogiczna
Pedagog
Psycholog
Anna z Działyńskich Potocka

Anna z Działyńskich Potocka

Anna z Działyńskich Potocka urodziła się 2.11.1846 r. w Kórniku pod Poznaniem, w dawnym zaborze pruskim. Była ostatnim dzieckiem Tytusa i Celestyny z Zamoyskich Działyńskich. Fakt ten zaważył na jej wychowaniu i młodych latach. Chociaż posiadała liczne rodzeństwo (4 siostry i 1 brata) samotnie spędziła swe najwcześniejsze lata wychowywana przez bony i guwernantki polskie i francuskie w atmosferze surowości i moralizatorskich kazań oraz tradycji patriotyzmu i walk w obronie niepodległości ojczyzny. Jej ojciec, Tytus Działyński, walczył w powstaniu listopadowym oraz w powstaniu 1848 roku przeciwko Prusom, a brat Jan w powstaniu styczniowym. W 1864 roku, aby uniknąć represji ze strony władz pruskich, wraz z matką i siostrą opuściła rodzinny Kórnik i zamieszkała w Dreźnie. W tym mieście poznała i latem 1865 roku zaręczyła się, ze swym przyszłym mężem, Stanisławem Potockim.
Anna z Działyńskich PotockaŚlub Anny i Stanisława odbył się 6.02.1866 roku w Kórniku, do którego wróciła z wygnania dzięki zgodzie władz pruskich. Pierwszy rok spędziła wraz z mężem w rodzinnym majątku, gdzie po raz pierwszy czynnie uczestniczyła w walce z epidemią cholery. W tym też roku otrzymała, w wyniku działów rodzinnych, dobra Oleszyce, położone w Galicji pomiędzy Lubaczowem i Jarosławiem. Od 1867 roku do 1872 roku gospodarzyła wraz z małżonkiem pozyskanym majątkiem, dając się poznać jako wspaniała zielarka o wielkim talencie i intuicji lekarskiej oraz jako pedagog miejscowej szkoły, za co latem 1871 roku została wyróżniona honorowym członkostwem Lwowskiego Towarzystwa Pedagogicznego. W Oleszycach przyszło na świat czworo pierwszych dzieci Anny i Stanisława Potockich tj. Jan, Józef, Piotr i Maria.
Anna z Działyńskich PotockaW 1872 roku Potoccy podpisali kontrakt kupna majątku ziemiańskiego w Rymanowie, gdzie zamieszkali w roku następnym urzeczeni krajobrazem oraz dobrocią i prostotą miejscowej ludności. Już w pierwszym roku pobytu w Rymanowie, Anna Potocka po raz drugi musiała zmagać się z epidemią cholery, rozdzielając nieodpłatnie leki i osobiście lecząc chorych, w tym własnego męża i syna. Cios jaki spotkał Annę Potocką w 1874 roku tj. śmierć jej syna Piotra, którego pochowano na miejscowym cmentarzu, związał ją na zawsze z tą ziemią i przysporzył miana Pani Rymanowa. Tutaj spędziła większość pracowitego, oddanego ludziom życia. Jako pierwsza w kraju założyła w rymanowskim dworze szkółkę rzeźbiarską dla chłopskich synów oraz ogłaszała w prasie galicyjskiej artykuły na tematy gospodarskie i o sztuce ludowej. W tym samym czasie ruszyła z jej inicjatywy szkoła koronkarska dla dziewcząt. Należy zaznaczyć, że nauka odbywała się za darmo, a przedmioty tej nauki uczniowie mogli sprzedawać. Pani Rymanowa wygłaszała liczne odczyty, a honoraria za nie przeznaczała na cele społeczne.
Anna z Działyńskich Potocka - szkołaDnia 16.08.1876 roku wraz z mężem odkryła źródła wód leczniczych dając początek dziejom kurortu w Rymanowie Zdroju. Zorganizowała kolonie lecznicze dla dzieci z całej Polski, rozsławiając Rymanów na cały kraj. Wydawała broszurki dla ludu poświęcone leczeniu chorób i ziołolecznictwu. Była inicjatorką zakładania kółek rolniczych, czytelni, sklepów, Towarzystwa Zaliczkowego dla chłopów i Kasy Oszczędności oraz udzielała się w pracach, założonego przez męża, Towarzystwa Tkackiego. Położyła ogromne zasługi w historii ruchu, organizującego i wspomagającego rolnictwo galicyjskie. W tej pracy pomagał jej młody ksiądz i zapalony społecznik, Stanisław Stojałowski, którego później broniła, gdy inni odmówili pomocy z obawy przed gniewem władz świeckich i duchownych. Annie Potockiej nadano honorowe członkostwo Towarzystwa Tatrzańskiego "w uznaniu dotychczasowych zasług około podniesienia dobrobytu ubogiej ludności górskiej". Było to uznanie za całokształt jej pracy dobroczynnej i społecznej.
Anna z Działyńskich PotockaW Rymanowie Potoccy dochowali się jeszcze czworo dzieci; 3 synów - Pawła, Dominika i Antoniego oraz córkę Cecylię. Dnia 21.01.1884 roku, w wieku 47 lat, zmarł w Krakowie mąż Anny, Stanisław, pozostawiając 38-letnią wdowę z siódemką dzieci. Na niej więc, po śmierci męża, spoczął cały ciężar ich wychowywania oraz ratowania majątku ziemskiego i Zdroju w Rymanowie.
Lata 1884 - 1894 poświęciła, w głównej mierze, na rozwój i rozbudowę Zdroju. Za pożyczone pieniądze zbudowała "Dworzec Gościnny", zaprojektowany przez znanego architekta Eliasza Radzikowskiego. Chętnym dawała place i budulec oraz kontrakty dzierżawne na eksploatowanie zbudowanej willi w ciągu 30 lat. Dzięki temu mądremu pomysłowi Zdrój prędko się rozbudowywał, a Anna Potocka strzegła zabudowy i nadała mu charakter jednolitego stylu harmonizującego z górskim krajobrazem. W 1894 roku sprzedała zadłużony majątek własnym synom; Jan kupił rymanowski Zdrój, Józef majątek ziemski, a Annie nie pozostało nic.
Stanisław PotockiDla Pani Rymanowa rozpoczął się nowy rozdział życia. Nie zaniedbując dzieci i wnuków bardziej niż zwykle poświęciła się pracom społecznym, czynom miłosierdzia, pasji ziołolecznictwa i publicystyce. Pozostawiła ponad 20 pozycji bibliograficznych ogłoszonych drukiem, w tym m.in. "Mój pamiętnik", "Choroby dziecinne", "Cierpienia kobiet", "Przepisy domowego leczenia", "Uwagi o ratowaniu wsi dotkniętych cholerą" itp.
Anna z Działyńskich PotockaDo 1914 roku, prowadząc bardzo aktywny tryb życia, dzieliła czas na odwiedziny u swej siostry lub u własnych dzieci. W czasie I wojny światowej Anna Potocka współpracowała z Polskim Komitetem Ratunkowym w Vevey, a później z książęco-biskupim komitetem "KBK" w Krakowie, który zorganizował słynne kolumny sanitarne do walki z epidemiami. Pod koniec swego życia, w 1925 roku zamieszkała w majątku w Ociece, gdzie w testamencie napisała piękne słowa: "Jeżeli chcecie uczcić pamięć moją, dzieci moje, kochajcie się między sobą. Co bądź by was rozdzielało, łatwiej wam będzie przejść przez to ciężkie życie i duszę moją tym uradujecie na tamtym świecie, że służycie jedno drugiemu". 
Anna Potocka zmarła w Ociece 2.06.1926 roku, w osiemdziesiątym roku życia, a ceremonia pogrzebowa odbyła się w ukochanym Rymanowie. Tutaj, na miejscowym cmentarzu, na tablicy jej grobu wyryte są słowa: "Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią". Ten krótki napis oddaje dzieło życia i sposób przeżycia długich lat Pani Rymanowa, która żyła dla ludzi kojąc ich cierpienia i ratując przed nędzą i niedostatkiem. Pomni tych słów, nie zapominajmy Jej życia pełnego zasług dla tych, których kochała, ludzi.


Dnia 2 czerwca 2001 roku odbyła się uroczystość nadania imienia naszej szkole.
Poniżej pamiątkowa tablica.

Tablica pamiątkowa

Hymn szkoły

Anna Potocka z Działyńskich plemienia
wielka kobieta, zamożna hrabina
pełna miłości, ciepła, zrozumienia
jej siłą dobro, jej twierdzą ojczyzna.

Wiele w swym życiu dla innych czyniła
była jak matka dla samotnych ludzi
u rymanowian szacunek budziła
gdy się nie bała dla chorych trudzić.

To ona Rymanów Zdrój założyła
i uzdrowisko w świecie rozsławiając
w ziem tych historie się znacznie wsławiła
w naszej pamięci na zawsze zostając.

Dziś naszej szkoły Anna patronką
i nad naszymi wciąż czuwa czynami
prośmy ją zatem by wsparła nas mocą
i cześć jej złóżmy i wszyscy kochajmy.

Nie bez przyczyny sławimy jej imię
które przetrwa na wieki, pokolenia
bo pamięć o niej nigdy nie zaginie
żywot Działyńskiej jest godzien uczczenia.

Kadra pedagogiczna

Nauczyciele Szkoły Podstawowej w Posadzie Górnej w roku szkolnym 2024/2025:
• Piotr Cisek - dyrektor (informatyka),
• Agnieszka Szul - wicedyrektor (informatyka),
• Grzegorz Argasiński (wychowanie fizyczne),
• Anna Bałuka (historia, wiedza o społeczeństwie, wychowawca świetlicy),
• Bernadeta Białas (religia, wychowawca świetlicy),
• Urszula Chmiel (matematyka, język niemiecki, wychowanie do życia w rodzinie),
• Alicja Kabiesz (język polski, terapeuta pedagogiczny),
• Magdalena Kasperkowicz (edukacja wczesnoszkolna, nauczyciel współorganizujący kształcenie, terapeuta pedagogiczny),
• Waldemar Kilar (język polski),
• Agnieszka Kindlik (geografia, pedagog, pedagog specjalny),
• Jolanta Korytko (nauczyciel współorganizujący kształcenie, logopeda),
• Urszula Koźma (edukacja wczesnoszkolna),
• Edyta Krukar (matematyka, fizyka),
• Józef Krzysztyński (wychowanie fizyczne, edukacja dla bezpieczeństwa),
• Iwona Kucia (matematyka, doradztwo zawodowe, wychowawca świetlicy),
• Agnieszka Kwolek-Śliwka (język angielski, plastyka),
• Kornelia Łożańska (nauczyciel współorganizujący kształcenie, logopeda, terapeuta pedagogiczny),
• Bogusław Malinowski (muzyka, technika, wychowawca świetlicy),
• Bernadeta Michnowicz (przyroda, biologia, chemia, nauczyciel współorganizujący kształcenie),
• Artur Piotrowski (bibliotekarz),
• Monika Rygiel (edukacja wczesnoszkolna, terapeuta pedagogiczny),
• Dominika Skiba (psycholog),
• Alicja Szymanowska (język angielski),
• Klaudyna Trygar-Kubusiak (edukacja wczesnoszkolna),
• ks. Sławomir Wałczyk (religia),
• Edyta Zięba (wychowawca świetlicy).

Pedagog

Pedagog szkolny:
• dba o właściwy rozwój dzieci i młodzież,
• opiekuje się uczniem,
• wspiera rodziców w procesie wychowania,
• pomaga uczniom i ich rodzicom w trudnych sytuacjach szkolnych i rodzinnych,
• troszczy się o rozwój emocjonalny i społeczny uczniów,
• wspiera i służy pomocą nauczycielom i wychowawcom,
• diagnozuje przyczyny trudności w nauce i niepowodzeń szkolnych,
• prowadzi zajęcia i rozmowy z uczniami.

W pracy pedagoga obowiązują zasady:
• dyskrecja,
• zaufanie,
• życzliwość,
• opiekuńczość,
• podmiotowe traktowanie ucznia.

Agnieszka Kindlik – pedagog szkolny

Psycholog

Czym zajmuje się psycholog szkolny?
Psycholog szkolny jest kluczowym specjalistą wspierającym całą społeczność szkolną. Jego rola obejmuje pomoc uczniom w pokonywaniu różnorodnych trudności, takich jak problemy w relacjach rówieśniczych, konflikty rodzinne czy traumatyczne doświadczenia. Działając jako mediator, dba o harmonijne relacje w szkole i wspiera rozwiązywanie konfliktów.
Głównym celem pracy psychologa szkolnego jest wspieranie rozwoju emocjonalnego, społecznego i poznawczego uczniów. Tworzy on pozytywne środowisko edukacyjne, zapewniając wsparcie nie tylko uczniom, ale także nauczycielom i rodzicom. W sytuacjach kryzysowych psycholog interweniuje, oferując wsparcie emocjonalne i psychologiczne oraz pomagając w znalezieniu konstruktywnych rozwiązań.
Psycholog szkolny pełni rolę łącznika między różnymi grupami w społeczności szkolnej. Pracując na rzecz dobrostanu psychicznego wszystkich jej członków, przyczynia się do tworzenia atmosfery sprzyjającej nauce i rozwojowi osobistemu każdego ucznia.

Kto może przyjść do psychologa szkolnego?
Drzwi gabinetu psychologa są otwarte dla wszystkich członków społeczności szkolnej. Z pomocy mogą skorzystać uczniowie, rodzice, nauczyciele i pozostali pracownicy szkoły. Niezależnie od rodzaju trudności każdy może liczyć na wsparcie i indywidualne podejście psychologa.

Godziny pracy psychologa szkolnego:
Wtorek: 7:00 - 14:30
Czwartek: 7:00 - 14:30

Serdecznie zapraszam
Psycholog szkolny, Dominika Skiba