|
Patron Szkoły - Anna z Działyńskich Potocka |
|
|
|
|
Strona 2 z 2  | W Rymanowie Potoccy dochowali się jeszcze czworo dzieci; 3 synów - Pawła, Dominika i Antoniego oraz córkę Cecylię. 21. 01. 1884 roku, w wieku 47 lat, zmarł w Krakowie mąż Anny, Stanisław, pozostawiając 38-letnią wdowę z siódemką dzieci. Na niej więc, po śmierci męża, spoczął cały ciężar ich wychowywania oraz ratowania majątku ziemskiego i Zdroju w Rymanowie. Lata 1884 - 1894 poświęciła, w głównej mierze, na rozwój i rozbudowę Zdroju. Za pożyczone pieniądze zbudowała "Dworzec Gościnny", zaprojektowany przez znanego architekta Eliasza Radzikowskiego. Chętnym dawała plac i budulec oraz kontrakty dzierżawne na eksploatowanie zbudowanej willi w ciągu 30 lat. Dzięki temu mądremu pomysłowi Zdrój prędko się rozbudowywał, a Anna Potocka strzegła zabudowy i nadała mu charakter jednolitego stylu harmonizującego z górskim krajobrazem. W 1894 roku sprzedała zadłużony majątek własnym synom; Jan kupił rymanowski Zdrój, Józef majątek ziemski, a Annie nie pozostało nic.
|
Dla Pani Rymanowa rozpoczął się nowy rozdział życia. Nie zaniedbując dzieci i wnuków bardziej niż zwykle poświęciła się pracom społecznym, czynom miłosierdzia, pasji ziołolecznictwa i publicystyce. Pozostawiła ponad 20 pozycji bibliograficznych ogłoszonych drukiem, w tym m.in. "Mój pamiętnik", "Choroby dziecinne", "Cierpienia kobiet", "Przepisy domowego leczenia", "Uwagi o ratowaniu wsi dotkniętych cholerą" itp. Do 1914 roku, prowadząc bardzo aktywny tryb życia, dzieliła czas na odwiedziny u swej siostry lub u własnych dzieci. W czasie I wojny światowej Anna Potocka współpracowała z Polskim Komitetem Ratunkowym w Vevey, a później z książęco-biskupim komitetem "KBK" w Krakowie, który zorganizował słynne kolumny sanitarne do walki z epidemiami. Pod koniec swego życia, w 1925 roku zamieszkała w majątku w Ociece, gdzie wtestamencie napisała piękne słowa: "Jeżeli chcecie uczcić pamięć moją, dzieci moje, kochajcie się między sobą. Co bądź by was rozdzielało, łatwiej wam będzie przejść przez to ciężkie życie i duszę moją tym uradujecie na tamtym świecie, że służycie jedno drugiemu". |  |
 | Anna Potocka zmarła w Ociece 2. 06. 1926 roku, w osiemdziesiątym roku życia, a ceremonia pogrzebowa odbyła się w ukochanym Rymanowie. Tutaj, na miejscowym cmentarzu, na tablicy jej grobu wyryte są słowa: "Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią". Ten krótki napis oddaje dzieło życia i sposób przeżycia długich lat Pani Rymanowa, która żyła dla ludzi kojąc ich cierpienia i ratując przed nędzą i niedostatkiem. Pomni tych słów, nie zapominajmy Jej życia pełnego zasług dla tych, których kochała, ludzi.
|
Zdjęcia z autobiografii "Mój pamiętnik" wydanej nakładem Rodziny Potockich.
Dnia 2 czerwca 2001 roku odbyła się uroczystość nadania imienia naszej szkole.
Poniżej pamiątkowa tablica. |  |
«« start « poprz. 1 2 nast. » koniec »»
|
