• Nasza szkoła

    Już od ponad stu lat istnienia szkoły pedagogom i uczniom towarzyszy myśl Owidiusza: „Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo” („Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym padaniem”). Jedynie ciężka praca jest receptą na sukces.

  • Wyjątkowe wycieczki

    Zwiedzamy nie tylko najbliższy nam Beskid Niski, ale również bywamy w Bieszczadach, Pieninach i Tatrach. Podziwiamy architekturę Krakowa, Wrocławia, Warszawy… Kształtujemy swe gusta estetyczne, słuchając koncertów w filharmonii, oglądając spektakle w teatrze i projekcje filmowe w kinie.

  • Chór Kantata

    Od 2005 roku działa chór Kantata, który swoimi występami uświetnia uroczystości szkolne i środowiskowe, wzbudzając podziw i aplauz widowni. Przynosi niewątpliwie chlubę naszej szkole.

  • Odkrywamy talenty

    W każdym uczniu, już od najmłodszych lat, odkrywamy i pielęgnujemy uzdolnienia artystyczne, matematyczne, sportowe i inne. Świadectwem naszej pracy są liczne sukcesy w konkursach, olimpiadach, festiwalach i zawodach sportowych.

  • Sukcesy sportowe

    Jesteśmy w czołówce najbardziej usportowionych szkół województwa podkarpackiego. Osiągamy znaczące sukcesy w różnych dyscyplinach: piłce ręcznej, koszykówce, biegach przełajowych…

  • Wysoki poziom nauczania

    Rzetelna i systematyczna praca pedagogów gwarantuje harmonijny i wszechstronny rozwój uczniów oraz otwiera im drzwi do najlepszych szkół ponadpodstawowych w regionie.

Uroczysty apel z okazji Narodowego Święta Niepodległości

„Naród, który nie szanuje swej przeszłości,
nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”.

Józef Piłsudski

W dniu 10 listopada 2014 roku uczniowie klas IIIa i IIIb gimnazjum przygotowali montaż poetycko – muzyczny zatytułowany „Szli, by walczyć o swój dom”, upamiętniający 96. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Na uroczystość złożyły się pieśni legionowe, nostalgiczne liryki, wiązanka pieśni żołnierskich na klarnet i saksofon oraz brawurowo odtańczony polonez.
Widowisko rozpoczęło się od chóralnego wykonania „Mazurka Dąbrowskiego”. Następnie głos zabrali konferansjerzy – Weronika Niemczyk i Łukasz Rajchel, którzy przedstawili tło historyczne: przyczyny wybuchu pierwszej wojny światowej i jej tragiczny przebieg z udziałem tysięcy polskich żołnierzy, walczących nierzadko po dwóch stronach frontu, toczących bratobójcze walki.

W refleksyjny nastrój wprawiły obecnych – społeczność uczniów i nauczycieli z dyrektorem Panem Piotrem Ciskiem na czele – recytacje poezji legionowej, wśród której znalazły się wiersze m.in. „Ta, co nie zginęła” Edwarda Słońskiego czy „Do moich synów” Jerzego Żuławskiego. Niemałe wrażenie wywarły partie śpiewane: „Biały krzyż” w interpretacji Aleksandry Śliwki, „Białe róże” w wykonaniu Karoliny Rajnik czy „Pierwsza kadrowa” z debiutującą w roli wokalistki Aleksandrą Dubis. Punktem kulminacyjnym było wirtuozerskie odegranie na klarnet i saksofon pieśni żołnierskich przez Aleksandrę Śliwkę i Karolinę Rajnik. Zebrały one zasłużone brawa od widowni. Uroczystość zwieńczył perfekcyjnie odtańczony polonez, do którego choreografię ułożyły: Klaudia Zięba i Aleksandra Markiewicz.
Całość wypadła bardzo efektownie. Wszyscy uczestnicy ubrani byli w galowe stroje, co podkreślało wielką rangę spotkania. Dekoracja, skromna acz gustowna, świetnie oddawała nastrój wydarzeń upamiętniających odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1918 roku. Jej centrum stanowił ołtarz ojczyzny, na którym złożono rogatywkę legionisty, szablę kawalerzysty i kajdany, symbolizujące zrzucenie jarzma niewoli.
Na zakończenie głos zabrał Pan dyrektor, który podziękował uczestnikom za występ. Słowa uznania skierował w stronę nauczycieli: Pani Beaty Kilar oraz Panów: Waldemara Kilara i Bogusława Malinowskiego, którzy przygotowali uroczystość. Podkreślił, że powinniśmy być wdzięczni naszym przodkom za to, że wznieśli się ponad podziałami i znaleźli w sobie siłę, by wywalczyć niepodległość dla przyszłych pokoleń Polaków. Przywołał słowa czołowego polityka okresu międzywojennego Romana Dmowskiego: „Jesteśmy różni, pochodzimy z różnych stron Polski, mamy różne zainteresowania, ale łączy nas jeden cel. Cel ten to Ojczyzna, dla której chcemy żyć i pracować”. Zaapelował, by ta myśl przyświecała naszym codziennym obowiązkom, gdyż postawą patriotyczną w czasach pokoju winno być wypełnianie swych obywatelskich powinności, jakim jest rzetelna i uczciwa praca dla dobra wspólnego.
Celem montażu poetycko – muzycznego „Szli, by walczyć o swój dom” było zachęcenie młodego Polaka do miłości dla Ojczyzny, szacunku dla jej języka, kultury, tradycji, przypomnienie tragicznej sprzed wieku historii a także budzenie dumy narodowej. Wolność bowiem trzeba szanować i pielęgnować. Jest ona naszą wspólną sprawą i naszym wspólnym zadaniem.